Niezaprzeczalnym atutem i jedną z największych atrakcji wysp Indonezji są wulkany – niektóre wciąż aktywne a inne wygasłe. Niektóre budzą strach i przerażenie a na inne można się wspinać by ze szczytów podziwiać malownicze krajobrazy oraz wschody słońca. Jedną z największych atrakcji oraz niejako symbolem Indonezji jest krater Ijen – ten widok jest cudowny i zapiera dech w piersiach. Wulkan (3332 m n.p.m.) sąsiaduje z podobnymi szczytami – Merapi (2800 m n.p.m.) i Raung (3332 m n.p.m.). Znajduje się tutaj również ogromny rezerwat przyrody naturalnej zaś na północnym krańcu całego regionu znajduje się Park Narodowy Baluran.

Jak dotrzeć

Aby dotrzeć do wulkanu Ijen należy dostać się najpierw do miejscowości Paltuding. Można wybrać jedną z dwóch tras: przez Bondowoso albo przez Banyuwangi. Wybierając pierwszą z tras, mamy okazję podziwiać piękne pejzaże okolicznych wiosek i plantacji. Natomiast drugi wariant to droga krótsza ale też trudniejsza i bardziej wyboista. Podczas niesprzyjających warunków atmosferycznych może być całkowicie nieprzejezdna dlatego warto wcześniej upewnić się czy rzeczywiście możemy ją wybrać. Do pokonania tej trasy konieczny będzie samochód z napędem na cztery koła (4×4). Możemy skorzystać z wynajętego samochodu. W te okolice można dotrzeć również pociągiem z Banyuwangi lub autobusem wyjeżdżającym z Surabai do Bondowoso. Możliwy jest również transport drogą morską z przystani Ketapang.

Rezerwat przyrody

W okolicy znajdziemy także ogromny rezerwat przyrody, któremu nazwę dał wulkan Ijen. Rezerwat rozpościera się na 130 tysiącach hektarów. Znajdziemy tutaj zalesione równiny, które pozostają domem dla tysięcy ptaków. Aby zwiedzić rezerwat przyrody Ijen-Maelang-Raung należy dobrze się przygotować oraz ciepło ubrać. Wycieczka możliwa jest jedynie w czasie pory suchej. Wspinaczka na szczyt krateru stanowić będzie niezapomnianą przygodę. Rozpościera się stąd niezwykły, godny podziwu widok. Na dnie krateru znajduje się jezioro a na brzegu możemy dostrzec zarys kopalni siarki. Co ciekawe, możemy zejść nad sam brzeg jeziora, należy jednak uważać na opary siarki i nie przebywać tam zbyt długo.